De Triangel

We hebben net lekker gegeten in het centrum van Chiang Mai. Een keer geen Thaifood maar Mexicaans (enchiladas) en Amerikaans (steakburger). In het kroegje zat een Thai wat te tokkelen op zijn gitaar en liet het hele oeuvre van George Harrison en Bob Marley voorbij komen. Een aangenaam sfeertje om bij te komen van deze drukke dag.

Zoals Claries gisteren al vertelde, stond er vandaag veel op het programma. We hadden de wekker om 6.30u gezet. Om 7.15 zouden we immers worden opgehaald. Die wekker hebben we nooit gehoord omdat we om 6.00u al rechtop in bed zaten. Door de drukke, maar heerlijke dagen vallen we 's avonds vroeger dan normaal in slaap. Dus zijn we vaak ook wat (lees: veel) vroeger dan normaal wakker.

We hebben een kop koffie gehaald bij de plaatselijke seven-eleven en zijn op een bankje voor het guesthouse gaan zitten, in afwachting van ons transport. Rond 7.20u kwam er een minivan voorrijden en deze bleek voor ons te zijn. Onze gids Sexy Suzy, zoals ze zichzelf voorstelde, nam de dag met ons en onze reisgenoten (2 Engelsen, 2 Canadezen, 1 Ier, 1 Australiër, 1 Thai en 1 Chinees) door.

Een ding viel me gelijk op. Hoewel de gidsen op onze vorige trips goed waren, was dit net een streepje beter. Haar Engels was goed, ze vertelde de planning, ging dieper in op de achtergrond van bepaalde zaken. Ja, hier zouden we de dag goed mee doorgekomen.

Als eerste stond de hotspring op het programma. Wij hadden braaf onze zwemspullen ingepakt want het baden in warm water was de vorige keer wel goed bevallen. Bleek dat voor niets te zijn. Het water wat uit deze geiser aan de oppervlakte kwam had een temperatuur tussen de 80 en 100 graden. Commercieel werd hier goed gebruik van gemaakt, want je kon er je eigen eitje in koken.

Het volgende onderdeel was een bezoek aan de Wat Rong Khun. Deze witte tempel is grotendeels nog in aanbouw en dient als eerbetoon aan de huidige koning, Bhumibol. De kunstenaar / architect heeft er zo'n groot project van gemaakt dat hij tijdens de bouw leerlingen opleidt om het project ook daadwerkelijk af te kunnen ronden. Ondanks dat de complete tempel nog niet af is, gaf het afgeronde deel voldoende indrukken over hoe het complex er straks uit gaat zien. Man, wat was dat gaaf om te zien zeg.

Het geheel stelt een pad voor vanaf de poorten van de hel (voor zover Boedhisten daarvan spreken) tot aan de hemel. Het was zelfs zo ingericht dat het hele pad eenrichtingsverkeer was. Want je begint immers onderaan (hel) en eindigt bovenaan (hemel), en niet andersom. De bijgevoegde foto's geven niet de schoonheid weer zoals wij deze hebben ervaren maar wellicht maakt het wel wat meer duidelijk.

Volgende punt op de agenda: een bezoek aan de Golden Triangle. Het drielandenpunt met Myanmar en Laos wat zijn naam dankt aan de opiumhandel. Op dit punt stroomt de Mekongrivier langs de drie landen. Midden in de rivier ligt een klein eilandje wat van niemand is. Daar werd door een aantal 'druglords' in opium gehandeld. De prijs? Heel simpel, 1kg opium staat gelijk aan 1kg goud. Vandaar de naam Golden Triangle.

Na een rondvaart op de Mekong langs de kusten van Myanmar, Thailand en Laos legde de boot aan de verkeerde kant aan. Oftewel, geheel onverwachts zijn we vandaag een half uurtje in Laos geweest. Kunnen we toch maar weer bijschrijven in ons paspoort.

Na dit uitstapje en de lunch gingen we verder naar het meest noordelijke puntje van Thailand, de grensovergang met Myanmar bij Mae Sai. Onvoorstelbaar maar waar, we hebben op zo'n 20 meter gestaan van een van de meest gesloten landen ter wereld. Hoewel, in vergelijking met Noord-Korea lijkt Myanmar net zo open als een seven-eleven.

Tot slot van deze dag brachten we nog een bezoekje aan de Karen-stammen in de bergen van Chiang Rai. Thòn, onze gids van de jungletrekking, behoorde ook tot een Karen-stam. Deze stammen leven langs de grens van Thailand met Myanmar in zelf opgezette vluchtelingkampen. Deze kampen zijn eigenlijk complete dorpen en de Thaise regering gedoogd dit. Echter, ze mogen niet het district van hun kamp verlaten. Thòn kan dus nooit naar een Karen-stam in Chiang Rai gaan en andersom.

Het bijzondere aan de Karen-stam in Chiang Rai zijn de gebruiken. De ene stam kenmerkt zich door het betelpruimen. Een soort pruimtabak dit tanden zwart maakt, wat de vrouwen in deze stam knapper maakt volgens de Karen. Hoe zwarter de tanden, hoe knapper de vrouw.

Daarnaast vind je hier de kenmerkende 'langnekvrouwen'. Een bezoekje aan deze stam was ook onderdeel van onze tour. De meisjes in deze stam krijgen vanaf hun 5e jaar ringen omgevlochten. En ze zitten daar in dat kamp dus ook vanaf hun vijfde jaar met die ringen om hun nek klaar voor de foto. Echt bizar. Ik voelde me er bijna schuldig over.

De langste nek besloeg zo'n 30 ringen en woog 6.5kg. En dat is behoorlijk. Dit gewicht is gelijk de oorzaak van de 'lange nek'. Het gewicht drukt namelijk dermate op de ribbenkast van de vrouwen (en niet op de schouderbladen, wat wordt aangenomen) waardoor de ribben naar beneden groeien in plaats van horizontaal. Doordat de ribbenkast zakt, gaat automatisch de gehele spiermassa mee waardoor de afstand tussen torso en kaaklijn groter wordt. En dus niet de nek langer.

Inmiddels was het half 6 en moesten we terug de minivan in. We hadden nog een ritje van drie uur voor de boeg, terug naar Chiang Mai. Onze chauffeur, Mr. T, wilde dit echter in één uur doen en racete werkelijk de bergen af richting Chiang Mai. Naarmate de weg vlakker en rechter werd ging hij wel normaler rijden, maar het eerste uur was echt gekkenwerk.

Tot zover onze belevenissen van vandaag. Morgen gaan we onze kookkunsten testen tijdens een workshop Thais koken. Ik ben benieuwd!

En dan nu nog even een serieuze mededeling. In de aanloop naar onze reis waren er wat ongeregeldheden in Bangkok. Bij onze aankomst in Bangkok werd er al gesproken over een shutdown van de stad door de politieke oppositie. Echter, voor ons kwam dit van te vage bronnen en bovendien wilden we mensen niet onnodig ongerust maken zolang er niks zeker was.

Nu is het echter wel duidelijk dat de oppositie vanaf maandag 13 januari de 20 belangrijkste verkeersknooppunten in Bangkok gaat afsluiten. Dit betekent dat het in deze megagrote stad nog drukker en voller gaat worden dan normaal en dat ook wij daar als toeristen last van gaan krijgen. Zelf hoeven we nog maar twee keer in Bangkok te zijn en dat is alleen maar op doortocht. We blijven daar nog een nacht slapen aan de vooravond van onze reis door Cambodja en Vietnam. Deze nacht zit bij de reis in.

We beseffen ons goed dat we op onze hoede moeten zijn maar we houden de website van Rijksoverheid en de lokale media goed in de gaten. Geen reden tot zorgen maar we delen dit graag zelf met jullie, zodat jullie weten dat we hiervan op de hoogte zijn en niet denken dat we van niks weten.

Al met al is het weer een heel verhaal geworden, dus wederom veel leesplezier!

Groet, Wilbert en Claricia