Heen en weer

Al weer een paar dagen geleden dat we iets verteld hebben. En nee, dat ligt echt niet aan het feit dat ik het verhaaltje doe, meer dat we alles rustig aan doen en dus gewoon wat minder te vertellen hebben.

Zaterdagochtend zijn we op tijd vertrokken richting Auckland. Wilbert vertelde al dat we daar een rugbywedstrijd gingen kijken, ondanks dat Auckland niet echt op de route ligt. Inmiddels zijn we ook al weer terug gereden, dus een omweg was het wel. Maar we wilden graag een goede rugbywedstrijd zien en dit was de enige van het hoogste niveau die we nog konden zien. Zoals de man in het rugbymuseum ook al zei; 'wil je rugby kijken of niet?'. Daar moet je dus een omweggetje voor maken en dat hebben we gedaan. Eenmaal in de stad eerst de kaartjes gekocht en toen op weg naar onze verhuurder van de camper.

We willen de camper graag een paar dagen langer houden, maar moeten daar opeens de hoofdprijs voor betalen. Ondanks dat het een prima wagentje is, is er echt wel eea mee mis. Wilbert vond dat ik harteloos was, ik vond dat ik gewoon redelijk was, maar ondanks alles is er niets gewijzigd. We hebben toch maar verlengd, want anders moesten we een paar mooie dingen missen en in Auckland blijven.

Daarna een camping opgezocht, dichtbij het vliegveld en de camperverhuur. Een perfecte plek voor als we over een paar dagen ons huisje echt in moeten leveren. Vanaf daar ging ook een stadsbus naar de pendeldienst naar het stadion, dat was echt netjes geregeld.
De pendeldienst deed er wel 45minuten over om uberhaupt bij het stadion te komen, maar het was gratis en je werd gereden, dus geen reden tot klagen.

De rugbywedstrijd was echt geweldig, er werden gratis vlaggen uitgedeeld, dus ik had sowieso de grootste lol. Ze moesten tegen Bloemfontein Zuid-Afrika, dus ik was stiekem een beetje voor allebei. Auckland had vrij snel een voorsprong en hebben uiteindelijk de wedstrijd ook gewonnen. Hebben dus goed met ons vlaggetje kunnen zwaaien! Onze plaatsen waren ook echt goed, je kon de botten horen kraken al er eentje getackeld werd. Daarna de rit terug naar onze camper en lekker geslapen.

De volgende ochtend rustig opgestaan en toen stond de rit naar de Coromandel op het programma. Dit schiereiland is ontzettend mooi, je kan er duiken, snorkelen en de kustlijn is geweldig met zijn volkanische bergen. Ook hier heb je thermologisch gebied en er is een strand waar je je eigen 'spa' kan graven. Het water is zo'n 64 graden, dus eigenlijk te heet, maar vermengd met het zeewater is het heerlijk. Eerst op de camping een beetje gelezen (boek 3 van de hungergames is helaas ook uit) en gewacht tot het eb was. Toen op weg om een kuiltje te graven waar we samen in konden. Het was onzettend druk op het strand, echt ongelofelijk. Tientallen mensen op een paar vierkante meter met een schep, dat er geen tenen af zijn gehakt mag een wonder heten. Ik vond het heerlijk om iedereen zo bezig te zien, wachtend op heet water en als het dan komt uit de poel springen omdat het eigenlijk te heet is. Na een uur was het voor ons genoeg en gingen we terug om te eten.

En toen was het al vandaag en ook vandaag een rustig dagje. We hadden een boottocht op de planning staan met een boot met zo'n glazen bodem. Het water hier is heel helder, dus dat zou fantastisch zijn. Je kan hier ook duiken, maar dat wilden we eventueel bij White Island nog doen. Helaas waait het ontzettend hard en is de zee nogal ruig (merken wij niks van), maar veel van de bootjes bleven vandaag aan wal. Uiteindelijk toch een bootje gevonden die wel vaart, dit was een man met een oude marine jetboot. 'Onzinkbaar' zei hij zelf al en dat hebben we gemerkt. Wat een power heeft zo'n ding en ontzettend goede balans. Ik was wel bang voor de golven, maar met m'n tabletje helemaal nergens last van gehad en alleen maar genoten.
De kustlijn is hier echt geweldig mooi, het water heel helder, de rotsen die zomaar uit de zee steken en de hoge golven maakt het helemaal af. We hebben echt een paar uur zitten genieten.
Het leuke aan deze kustlijn is dat James Cook hier voor het eerst voet aan wal zette en dus iedere baai, iedere rots, ieder strand een naam heeft gegeven. Onze kapitein wist er van alles over te vertellen. We zijn langs 'shakespare's rock gevaren, langs cook's beach, mercurius bay, cathedral cove etc etc. maar het was allemaal even mooi. Onze kapitein ging zelfs nog een stukje de zee op, om even met de golven te spelen, die ontzettend hoog waren! Er klapte er een paar op de rotsen, wat ook weer gaaf om te zien was. Toen een ritje terug naar de haven en net toen we terug waren begon het te miezeren. Prima timing dus.

Eenmaal in de camper stond een iets minder leuke verrassing te wachten. Wilbert had de lampen aan laten staan en de accu was leeg. Ik wilde al mn vrouwelijke charmes al in de strijd gooien, door de eerste de beste kerel vast te klampen en te vragen of hij startkabels had. Er kwam niet eens meer een zuchtje geluid uit de moter als we hem wilde starten, maar Wilbert bleef maar proberen en opeens startte hij! Jeeeeej! Wilbert was ook al verkeerd gereden naar de haven, dus hij maakte even twee 'Claricia-acties' in een paar uur. Fijn dat dat ook bij hem gebeurt.

Inmiddels hebben we een heerlijke fish & chips op en zien we het zonnetje langzaam zakken. De plannen voor morgen worden al gemaakt, er staat een ritje richting White Island op het programma. We houden jullie op de hoogte!

Liefs Wilbert en Claricia