Olifanten en waterval 2.0

Wij zijn weer in het land der levenden, zelfs onze telefoon had geen bereik in het dorpje afgelopen nacht. Dus ook geen stroom, laat staan wifi. Maar eerst zal ik vertellen wat we de 12e hebben gedaan. Daarna hoe geweldig de 13e was in het dorp en hoe onze valentijnsdag er uit zag. Heel verhaal dus weer.

Ik vertelde in het vorige verhaal al dat we vandaag weer naar olifanten gingen. Ondanks het dubbele gevoel wat ik er telkens aan overhoud, vind ik het zo gaaf om dicht bij deze prachtige dieren te zijn. Dit gevoel won het ook deze keer weer van de verhalen dat de olifanten slecht verzorgd worden. Ik heb het nog even bij Chen gecheckt en bij onze lokale gids Yang. Yang is een gids uit Laos, het is namelijk verplicht om een gids van Laos te hebben, of helemaal geen gids. Daarom reizen we nu met dubbele begeleiding. Op zich een goed iets, dat toeristen verplicht zijn een gids uit Laos te nemen.

Dus samen met Yang op pad naar de olifaten. Eerst een uur rijden en daarna in de rivier wassen en mee zwemmen. Vooral dat laatste leek me super, omdat je dan echt bij de dieren in de buurt bent, in plaats van er boven op te zitten. We hadden met onze groep van 11 maar 4 dieren, dus was er de mogelijkheid om op de nek van het dier te zitten en daarnaast nog 2 in het zitje. Ik twijfelde heel erg, omdat het best hoog is etc. Dus Denis, een van onze groepsgenoten, ging op zijn nek zitten en Wilbert en ik in het zitje. Het was weer geweldig, ondanks dat onze olifant voornamelijk wilde eten en absoluut niet wilde lopen. Halverwege wilde ik het toch proberen, dus hebben Denis en ik geruild. Wilbert vond het prima in het zitje en dat kon ik begrijpen. Je kan je nergens aan vasthouden en soms was het best stijl. Maar wat mooi om zo op een dier te zitten met zijn logge passen, om zijn spieren te voelen terwijl hij een halve boom naar binnen aan het werken is.

Toen was de rit afgelopen en mochten we ze voeren, ook weer geweldig hoe ze hele trossen bananen naar binnen werken, maar ook met hun slurf kleine dingen van de grond kunnen pakken. En toen gingen we naar de rivier voor hun bad. Je zag de olifanten langzaam ontspannen en we konden klimmen, kroelen en klauteren wat we wilden. Je werd alleen wel helemaal nat, omdat de trainers de olifanten leerden om af en toen helemaal kopje onder te gaan, of ons van zich af te schudden. Maar eenmaal doorweekt, maakte me dat ook niet meer uit. Al met al een geweldige ochtend en drijfnat stapten we in de auto op weg naar het hotel.

Eenmaal in het hotel snel bikini aan, want we gingen naar de waterval daar in de buurt. Nu waren wel al een paar keer naar een waterval geweest en viel het best wel tegen. Gelukkig kon je hier 'zonnen', dus ik vond het prima. Boekje, handdoekje, drankje; ik zou de dag wel doorkomen. Alleen had ik het toch niet helemaal begrepen, we gingen de waterval namelijk ook beklimmen. Ik liep dus in mn kortste broekje, op mn slippers, met een blauwe grote teen (gestoten in de blue lagoon, Vang Vieng) en toen moesten we zo'n 500m klimmen en klauteren. Slippers uit en gaan! Helemaal boven was het het zeker waard en naar beneden heb ik me gewoon maar laten glijden. De waterval was echt boven verwachting en bleef maar uitlopen in andere watervalletjes etc. Het zwemmen en zonnen daarentegen was helemaal niks. Je mocht niet in bikini en er waren alleen maar houten bankjes en vieze Chinezen. Niet erg, want het klimmen had best wat tijd in beslag genomen en de zon ging al bijna onder. Moe van voldaan weer in het busje op weg naar een douche!

Zoals vele van jullie weten was het 12 februari de verjaardag van papa en eigenlijk proberen we dan altijd gebakken aardappeltjes met kaas te eten. Wilbert had die avond geregeld dat ik dat ook te eten kreeg. Ik had gewoon eten besteld (bbq/fondue, erg lekker) en kreeg halverwege frietjes, met aardappelpuree waar echte kaas op gesmolten was. De Aziatische versie, maar ik weet zeker dat papa dat vast lekker had gevonden na al die rijst :)

's Avonds nog een drankje gedaan, tafelvoetbal en pool gespeeld. Ik ging iets eerder naar huis en later Wilbert ook. Na een rommelnachtje vroeg weer op, want we gingen varen!! Hier vertel ik meer over de volgende dag, anders wordt het wat onoverzichtelijk met de foto's ed.

Liefs Wilbert en Claricia