Spierpijnkweken

Maandagochtend gingen Nienke en ik eerst even lekker ontbijten op de lodge, want we moesten stevig ontbijten. The big swing stond namelijk op het programma!! Met de 2x2 (het witte bakkie) op weg naar Graskop, eigenlijk vrij snel vonden we waar we moesten zijn. Conquer your fear, stond er heel groot.. Slik..
Bij elke stap dichterbij, ging mn hart sneller tekeer.. Wat een drama, maar toch wilde ik het perse doen.. We kregen een kleine uitleg en toen hakten we de knoop door. Ondanks dat we het vrij spannend vinden, gaan we dit gewoon doen. Klaar uit.
Eerst moesten we betalen, want dan zijn ze in ieder geval zeker van hun geld!! Er werd uiteraard geen refund gedaan..
Nienke en ik werden in een pak gehesen, want (vooral voor Nienke) een zeker gevoel gaf. Toen ik nog maar half in mn pakje hing, stond Nienke al klaar voor de zogenaamde foefieslide. Ik schrok er helemaal van, want ik dacht dat we samen zouden ‘springen’. Dat gingen we uiteindelijk ook doen, maar dit was even een voorproefje.
Boven 80 meter aan de vrij dun touwtje heen en weer tokkelen.. Ik stond dan ook pas net op de grond, toen die kerel zei dat we nu klaar waren voor het echte werk. Je ziet op het filmpje ook vrij goed dat ik nog niet helemaal vast op mn benen sta.
Nienke en ik moesten naast elkaar staan en dan onze armen om elkaar slaan. Er was dan een handvatje waar je elkaar vast moest houden. Ook werden we met 2 gespen aan elkaar gemaakt en hadden we allebei een eigen koord, wat ook weer aan elkaar verbonden was. Toen kwam het afschuwelijkste. Met je rug naar de afgrond, steeds een stapje verder, achterover leunen en jezelf maar laten vallen. Het is een heel bizar, angstig, overweldigend, mooi en spannend gevoel. Ik voelde echt alles door elkaar en hoe langer ik viel hoe leuker ik het vond. Zeker als je eenmaal echt aan het koord ‘hangt’ en heen en weer ‘swingt’ is het 100% genieten. Dat hebben Nienke en ik toen ook maar gedaan!!
Na de sprong laten ze je naar beneden zakken en moet je die 80 meter weer naar boven lopen. Dat was soms net zo spannend, want de treden van die trap waren soms zo gammel en het was soms best hoog!! Uiteindelijk ook dat overleefd en toen mochten we ons springcertificaat gehaald. Ook zie je vanuit daar heel goed hoe andere mensen springen. Zoals je hoort op het filmpje zijn we nogal onder de indruk. Dit was namelijk voor ons de eerste sprong die we zagen en de gedachte dat je dat net gewoon gedaan hebt, is best heftig. Toen we ook daar van bij waren gekomen, konden we onze film ophalen. Ik ga proberen hem op internet te zetten, maar het kan sowieso maar de eerste 60 seconden erop zetten, als het al lukt.
Tot zover de bigswing, maar de dag was nog niet over.
Nienke wilde erg graag gaan tubingen en zo aanpassingsgezind als ik ben, ga ik natuurlijk mee.. Nou dat heb ik geweten, want wat was dat heftig..
Je gaat in een gele band (zie foto eigenlijk) de Sabie rivier af. In deze rivier zitten ook krokodillen en nijlpaarden, maar die zitten niet op dat gedeelte (werd ons verteld).
In onze wetsuite op weg naar de rivier en alleen maar genieten. Omdat het droogseizoen is, was de stroming niet extreem sterk, dus moest je op de tussenstukjes meepeddelen. Ik had al spierpijn in mn buikspieren (van die swing), dus dat was echt heftig. Maar ik wilde natuurlijk niet achterblijven, dus hups, maar weer door. We moesten ook een paar keer uit het water, omdat de watervallen te hoog waren. Naast een waterval van bijna 10 meter zijn we zelfs in het water gesprongen. Best eng om te doen, want onder water wordt je gewoon al meegesleurd door de stroming. Maar wel heel kikke om te doen!!
Na dit avontuur in het water, moesten we ook nog een klim van een kilometer omhoog doen.. Echt helemaal naar zn grootje, je kon me opvegen. Daarna moesten we nog bijna 3 uur naar huis rijden, maar we zijn er weer gekomen!!

Dit was echt een van de leukste dagen in Afrika (na de week met mama eigenlijk al wel hoor)