De Himba
Door: De bruid
Blijf op de hoogte en volg Wilbert en Claricia
29 September 2017 | Namibië, Khowarib
Vanochtend gingen we op bezoek bij een Himba stam. Nu zijn Wilbert en ik wel vaker op bezoek geweest bij locals, maar dit overtrof eigenlijk alles wel.
We namen meel, melk en olie mee als 'vergoeding' voor ons bezoek en dan mochten we ook foto's maken. Daarnaast ging er iemand mee om te vertalen en uitleg te geven. Hij moest nog wel even een schaap redden van een jakhals, dus dat was wel even gek toen we daar stonden zonder gids en zonder uitleg waar hij was.
De Himba stam leeft al eeuwen op dezelfde manier en het leek wel alsof we terug in de tijd gingen. Ze leven nog echt als nomaden en als er geen gras voor de dieren meer is trekken ze verder. Overal zie je dus lege hutten, maar daar kunnen ze over een paar maanden misschien wel weer naar toe trekken.
Ze leven in een ruimte afgezet door een hoop takken. Daar leven zo'n 100 geiten, schapen, kippen, honden en zijzelf samen. Er stonden 3 hutjes van mest en de rest slaapt gewoon tussen de dieren (op/naast/in de poep van die dieren). Kinderen vanaf een jaar of 3-4 sliepen dus elke nacht gewoon buiten op een kleedje.
De vrouwen verzorgen zich op een hele bijzondere manier met okra en smeren daar ook hun haren mee in. Ze testten het even oo mijn huid en het werkt beter dan een zonnenbankje. Erg veel zin had deze vrouw niet om mij haar spulletjes te laten zien. Maar onze gids verplichtte het haar volgens mij. Moeilijk om te zien en gelukkig draaide ze later wel bij
Tot slot kunnen mannen meerdere vrouwen hebben, mits er maar genoeg vee is om een vrouw te kopen. Meisjes worden vanaf dat ze ongesteld zijn geweest uitgehuwelijkt en dat zie je aan de verschillende kettingen die ze dragen. Toen ze dat moesten laten zien kregen we weer de indruk dat ze het niet fijn vonden, zeker die jonge meiden. Dat was echt wel lastig om te zien, zeker omdat je elkaar niet verstaat. Wat ze wel heel tof vonden was zichzelf op de foto zien. Dus dat hebben we maar wel gedaan. Dat gaf een grote grijns op hun gezicht en bij de jongere kids ook.
Al met al zijn we daar een paar uur geweest en gingen met een licht ontdaan gevoel weg naar Khorixas.
Dit is vooral een tussenstop op weg naar Etosha. We sliepen vannacht op een lodge midden in het dorp en aan de andere kant van de muur was het Namibische uitgaansleven goed hoorbaar.
We namen meel, melk en olie mee als 'vergoeding' voor ons bezoek en dan mochten we ook foto's maken. Daarnaast ging er iemand mee om te vertalen en uitleg te geven. Hij moest nog wel even een schaap redden van een jakhals, dus dat was wel even gek toen we daar stonden zonder gids en zonder uitleg waar hij was.
De Himba stam leeft al eeuwen op dezelfde manier en het leek wel alsof we terug in de tijd gingen. Ze leven nog echt als nomaden en als er geen gras voor de dieren meer is trekken ze verder. Overal zie je dus lege hutten, maar daar kunnen ze over een paar maanden misschien wel weer naar toe trekken.
Ze leven in een ruimte afgezet door een hoop takken. Daar leven zo'n 100 geiten, schapen, kippen, honden en zijzelf samen. Er stonden 3 hutjes van mest en de rest slaapt gewoon tussen de dieren (op/naast/in de poep van die dieren). Kinderen vanaf een jaar of 3-4 sliepen dus elke nacht gewoon buiten op een kleedje.
De vrouwen verzorgen zich op een hele bijzondere manier met okra en smeren daar ook hun haren mee in. Ze testten het even oo mijn huid en het werkt beter dan een zonnenbankje. Erg veel zin had deze vrouw niet om mij haar spulletjes te laten zien. Maar onze gids verplichtte het haar volgens mij. Moeilijk om te zien en gelukkig draaide ze later wel bij
Tot slot kunnen mannen meerdere vrouwen hebben, mits er maar genoeg vee is om een vrouw te kopen. Meisjes worden vanaf dat ze ongesteld zijn geweest uitgehuwelijkt en dat zie je aan de verschillende kettingen die ze dragen. Toen ze dat moesten laten zien kregen we weer de indruk dat ze het niet fijn vonden, zeker die jonge meiden. Dat was echt wel lastig om te zien, zeker omdat je elkaar niet verstaat. Wat ze wel heel tof vonden was zichzelf op de foto zien. Dus dat hebben we maar wel gedaan. Dat gaf een grote grijns op hun gezicht en bij de jongere kids ook.
Al met al zijn we daar een paar uur geweest en gingen met een licht ontdaan gevoel weg naar Khorixas.
Dit is vooral een tussenstop op weg naar Etosha. We sliepen vannacht op een lodge midden in het dorp en aan de andere kant van de muur was het Namibische uitgaansleven goed hoorbaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
