Puur genieten!

Gisterenochtend was het voor ons alweer tijd om Palermston North te verlaten. De enige reden dat we hier waren gestopt was eigenlijk het plaatselijke rugbymuseum. Of ja, plaatselijk, het was eigenlijk het nationaal rugbymuseum. Dus nadat we onszelf hadden opgefrist en een ontbijtje hadden genoten, zijn we richting museum getogen. Daar aangekomen stonden we naar een dichte deur te kijken van een verder vrij bouwvallig huisje. Op de deur een net aanplakbiljet met het nieuwe adres van het museum, gelukkig ook in Palmerston North. Onze Lonely Planet is al zes jaar oud, dus dan krijg je dat soort dingen.

Eenmaal bij het juiste adres werden we welkom geheten in het museum. Ik had nog wat vragen over hoe de nationale competitie in elkaar zat en de man was blij met wat aansprak. Feitelijk hield hij niet op met praten over de verschillende competities, het belang van rugby voor de ontwikkeling van Nieuw Zeeland als land en het competitieschema van komend seizoen. Voor als we nog een wedstrijd wilden bezoeken. Halverwege het museum kwam hij ook nog met een kaartje aan, waarop de Haka stond (voor diegene die niet weten wat de Haka is, zoek het even op Youtube op want het is niet echt uit te leggen). Lang verhaal kort, we werden behoorlijk goed te woord gestaan door deze aardige man.

Het museum zelf was niet heel bijzonder. Er waren wat relikwieën van de verschillende wk's. Zoals het eerste, echte All Blacksshirt en het fluitje van de eerste WK-finale. Na een uurtje hadden we ons rondje gemaakt in het museum en trokken we richting Napier.

Hawke's Bay, de provincie waar Napier in ligt, staat net als Marlborough bekend om haar diverse wijngaarden. Daarnaast is deze regio ooit in Zuid-Europese handen geweest wat vooral terug te zien is in het straatbeeld in Napier. Dat was de reden dat we dit stadje bezochten. In de Lonely Planet stond een leuke stadswandeling van ongeveer een uurtje waarin we de highlights van het centrum te zien kregen. Je weet dat je in Nieuw Zeeland bent, maar het had ook zomaar een Spaans kuststadje kunnen zijn.

We hebben heerlijk door het stadje geslenterd, ondertussen een goede lunch genoten, en nadat we de wandeling hadden afgerond hebben we ons campertje weer opgezocht. Het was inmiddels een uurtje of vier en we moesten onze camping nog uitzoeken en onze wijntour ook nog uitzoeken / boeken. Ik had eerder gelezen dat je in Hastings (een stadje 20km van Napier vandaan) een route kon doen op de fiets waarbij je zelf de wijngaarden uit kon zoeken. Claries leek dit ook wel wat, dus na de stadswandeling gelijk de fietsen gereserveerd voor de volgende dag. Daarna de dichtstbijzijnde camping opgezocht en ons campertje geïnstalleerd.

Vanochtend werden we al bijtijds wakker want we werden rond de klok van 10 bij het fietsverhuurbedrijf verwacht. Het is eigenlijk meer een wijngaard die het verhuren van fietsen erbij doet, maar dat terzijde. Wij stapten klokslag tien uur binnen (we waren eens een keer op tijd) en de eigenaar schrok daar nogal van, want normaal komt er niemand zo vroeg binnen. Maar, geen probleem. Ons lunchpakket werd klaargemaakt waar we bij stonden (verser kun je dus niet krijgen) en nadat hij de route had uitgelegd zijn we op pad gegaan.

Waar we de vorige keer wat voorzichtig waren met wijn kopen hebben we ons vandaag wat decadenter gedragen. We hebben vijf wijngaarden aangedaan en overal hebben we wat gekocht. We hebben wel kritisch gekeken of er echt iets van onze smaak tussen zat en dat bleek eigenlijk overal zo te zien. De wijngaard waar we de fietsen hadden gehuurd had de service dat alles wat we kochten door hen zou worden opgehaald dus we hoefden niet met een veel te zware tas het rondje te fietsen.

Nadat de ochtend wat bewolkt en grijzig was geweest kwam rond het middaguur het zonnetje er ook nog eens uit dus we hebben heerlijk genoten. Rond een uur of een (we hadden inmiddels al twee proeverijen achter de rug) onze fietsen maar eens in de berm gelegd en ons lunchpakket geopend. Alles was behoorlijk netjes geregeld en ook de lunch smaakte ons prima. Na de lunch nog drie wijngaarden aangedaan waarvan de tweede toch wel heel bijzonder was.

Dit was niet echt een proeverij, maar meer een genieterij. Een aantal verschillende wijnen, een frappo vino (een cocktail van ijs, wijn en water die behoorlijk lekker was) verschillende soorten olijfolie met verschillende soorten Dukkah (om het brood met olijfolie in te dippen, op notenbasis) en ook nog eens allerhande vinaigrettes. Wat een feestje was dit. Geen wonder dat we hier ook een uur hebben zitten genieten. En daarnaast was de eigenaar ook echt een schitterende kerel en vooral van het adagio; Wijn moet je genieten, niet consumeren.

De laatste wijngaard was dezelfde als waar we de fietsen vandaan hadden. Na een kopje koffie en een proeverijtje waren ook de aankopen van de andere wijngaarden binnen en zijn we met een voldaan gevoel terug naar de camping gegaan.

Wat was het een heerlijk dagje. En om dit feestje in stijl af te sluiten eten we vanavond lekker Hollandse kost, gewoon omdat het kan. Rode kool met appeltjes van de AH, gekookte aardappeltjes en een schnitzeltje! Soms kan genieten zo gemakkelijk zijn!

Proost!

Claricia en Wilbert