Enjoy!

Zo, we zijn alweer een paar uurtjes op de camping in Picton vanwaar we morgen de ferry naar het Noordereiland hebben. We hebben de afgelopen dagen weer wat leuke dingen gedaan, maar het voornaamste is dat we het allemaal eens even lekker rustig aan hebben gedaan.

Nadat Claries eergisteren (woensdag) haar verslag online had gezet hebben we nog even genoten van het weer en zijn we daarna lekker uit eten geweest. Daarna nog even een cafeetje met wifi opgezocht, want de nodige felicitaties moesten nog in ontvangst genomen worden, om na een klein borreltje lekker het campertje op te zoeken. Omdat we dachten dat we weleens wat later thuis konden zijn hadden we het bedje al opgemaakt dus we konden gelijk onder de wol.

De volgende ochtend (gisterenochtend dus) hadden we gepland om naar Blenheim te gaan. Dit ligt in de streek genaamd Marlborough en die streek staat bekend als wijnregio. Dat was ook wel te zien. Overal waar je keek zag je wijnranken en wijngaarden en er was zelfs bewegwijzering voor een fietsroute langs een aantal verschillende wijngaarden.

Wij kwamen rond een uurtje of twaalf aan op onze camping en zagen dat er een georganiseerde wijnroute vertrok om twee uur. Je wordt dan opgehaald met een busje en de chauffeur rijdt je langs 3 of 4 wijngaarden om daar wat meer te horen over het merk en de wijn die ze maken. Daarnaast krijg je een scala aan wijnen voorgeschoteld om te proeven zodat je (natuurlijk) wat flessen koopt. Nu zijn wij niet echt wijnkenners, maar we houden af en toe wel van een glaasje dus we besloten om met deze tour mee te gaan. En daar hebben we naast een hoop proeven ook een hoop kennis opgedaan.

De Marlborough regio staat vooral bekend om haar Sauvignon Blanc, die zelfs zo goed is dat wereldwijd alle Sauvignon Blanc druiven vergeleken worden met dezelfde druif uit de Marlboroughstreek. Als de druif van vergelijkbaar niveau is mag je spreken van een goede Sauvignon Blanc.

Een groot verschil met bijvoorbeeld Frankrijk is de manier van oogsten. In Nieuw Zeeland worden de druiven geoogst wanneer ze rijp genoeg zijn voor het type wijn (bubbelwijnen worden vroeger geoogst dan bijvoorbeeld een dessertwijn). In Frankrijk wordt iedere wijngaard op een vaststaand moment geoogst. Dit doen ze omdat er in Frankrijk zoveel druiven geoogst moeten worden dat een gedegen planning nodig is. Zodoende kan het voorkomen dat de druiven nog niet rijp genoeg zijn om tot wijn verwerkt te worden. Daarom is het jaartal van Franse wijnen belangrijker dan dat van Nieuw Zeelandse wijnen omdat een goede oogst (een goed jaar dus) kan leiden tot betere kwaliteit wijnen en dus hogere inkomsten voor de wijngaarden. In Nieuw Zeeland is de kwaliteit per jaar vrijwel gelijk.

Terug naar het proeven. We hebben vier wijngaarden aangedaan waar we gemiddeld zo'n zeven wijnen hebben geproefd. Bij Spy Valley, de derde wijngaard, pakten ze echt uit, met tien wijnen waaronder een lekker Shiraz (mijn favoriet, maar hoort toch wel echt een najaarsmaaltijd als een stoofpotje bij) en een mierzoete, maar overheerlijke dessertwijn. Blijkt dat de Nederlandse importeur van Spy Valley in Tilburg zit dus die zullen we maar eens op gaan zoeken als we terug zijn.

Hoewel het om een proeverij ging waren we naar vier wijngaarden toch wel 'voldaan' en ook weer blij dat we naar huis konden. Ik voelde me niet helemaal topfit meer (warmte, wijn, gebrek aan water = migraine) en ben even een dutje gaan doen. Claries had lekker pasta gekookt en heeft daarvan genoten. Nadat ik weer wat opgeknapt was heb ik de rest opgegeten en hebben we nog een spelletje gespeeld voordat we zijn gaan slapen.

Vandaag stond het ritje naar Picton dus op de planning. Dit is vanuit Blenheim zo'n twintig minuten, dus niet al te ver. Al helemaal niet voor Nieuw Zeelandse begrippen. Claries wilde graag eerst nog even langs een fudge winkeltje om wat lekkers te halen. De chocolade van de fabriek uit Dunedin was gisterenavond opgegaan dus ik was het daar wel mee eens. Toen we er bijna waren zag ik ineens dat we langs een van de wijngaarden van gisteren reden en eigenlijk hadden we daar de lekkerste twee wijnen geproefd. Gisteren hadden we bewust niks gekocht maar nu we er bij toeval weer langs reden hebben we toch maar even de Sauvignon Blanc en de Pinot Noir van Hunters gekocht.

Daarna dus lekker wat fudge uitgezocht bij de Fudge Factory. Weer voorzien van spijs en wijn reden we richting Picton maar onderweg kwamen we ook nog een chocolaterie tegen. Toch nog eventjes gestopt en ook hier weer wat lekkers meegenomen, dus de komende dagen zitten we wel goed.

Rond het middaguur waren we in Picton. Daar de camper op zijn plek gezet en even het stadje ingelopen. Het zag er aardig gezellig uit en in een boekwinkeltje hebben we ons weer laten verleiden. De Hunger Games Trilogy in het Engels is nu ook van ons, dus voorlopig hoeven we ons niet te vervelen, krijgen we geen dorst en zullen we ook niet omkomen van de honger. Kortom, heerlijk genieten.

Dat genieten hebben we nog even kracht bijgezet door terug te lopen naar de camper en de rest van de dag helemaal niks meer te doen. Lekker boekje lezen, pilsje erbij (of een kopje thee) en genieten van het zonnetje. Want het kon wel eens een paar dagen duren voordat we deze weer zien. Er wordt stormachtig weer voorspeld dit weekend dus dat beloofd nog wat voor de overtocht morgen. We gaan er maar vanuit dat alles goed gaat en we morgen rond het avonduur in Wellington aankomen.

Is het toch weer een heel verhaal over genieten en niks doen geworden!

Groetjes,

Claricia en Wilbert