Goodmorning Vietnam!

Na het jaloersmakende verslag van de bountystranden en de zonneschijn is het aan mij om onze reisdagen te verslaan. Maandagochtend vertrokken we uit Sihanoukville voor een lange, lange rit richting Chau Doc. Achteraf bleek dit niet Chau Doc te zijn maar nog een eindje verder, maar de reistijd kwam uit op zo'n elf uur.

We reisden met onze eigen privébus en deze waren de dagen daarvoor niet echt goed bevallen. Weinig beenruimte, zelfs voor Claries, piepende stoelen, airco vol aan of vol uit en ga zo maar door. Om kramp voor te zijn schoot ik als een van de eersten de bus in, maar dat bleek niet nodig. Ruimte te over en hier kon ik wel tien tot elf uur in zitten. De rit verliep dan ook prima en met een korte pauze waren we eigenlijk zo aan de grens.

Tot aan de grens waren de enige strubbelingen beperkt tot het bijzonder slechte wegdek in Cambodja. Ome Dirk refereerde eerder al aan de gebrekkige weg tussen de grens met Thailand en Siem Reap. En ook nu was het niet best. Zand afgewisseld met asfalt of grind is geen uitzondering. Blijft bizar om te zien wat tientallen jaren van onenigheid dit land een enorme achterstand heeft gegeven. Ik mijmer een beetje, maar het is een schitterend land en het had nog zoveel mooier kunnen zijn.

Bij de grensovergang hebben we eigenlijk geen problemen gehad. Het stempelen ging gewoon wat langzaam. Maar dat is niet zo gek als je met een groep van zestien man in een keer een grensbeambte belaagd. Vietnam in duurde nog wat langer. We hadden allemaal keurig netjes een dollar in ons paspoort gestoken om te voorkomen dat we aan een verhoor onderworpen zouden worden. Maar niet al onze visa's gingen op dezelfde datum in dus dit betekende wat andere stempeltjes. Chen, onze groepsleider, had het allemaal al snel onder controle en binnen een half uur zaten we weer in een nieuwe bus. Wederom comfortabel, alleen mijn stoel piepte wat maar het was maar een half uur tot de lunch.

In het restaurant waar we lunchten hebben we ook gelijk wat dollars voor de Vietnamese Dong ingewisseld. Dat was wel aardig om te doen, want dat liep in de miljoenen. Na twee dagen Vietnam zijn we nog steeds miljonair. Maar dat is praktisch iedereen hier.

Na de lunch doorgereden en rond een uur of zeven kwamen we bij de home-stay aan. Een hele aardige Vietnamese familie ving ons op en ging voor ons koken. Claries heeft nog heel even assistentie verleend door het beslag in de pan te doen maar veel meer mocht ze niet doen. Daarna hebben we heerlijk gegeten en gingen we onze slaapkamer bekijken. Weer lekker basic, een matrasje, een muggennet, twee kussens en een dekentje. De tassen in de kamer gezet, de stok kaarten uit de tas gehaald en met een maar reisgenoten een paar kaartspellen gedaan. (Jaja, OK en TC, we hebben weer wat nieuwe spellen om te spelen tijdens de 'Amigo-cruise'). En voor de leden van de kwartaalwisseling, kontgatten is een internationaal spel hoor!

Om elf uur was het welletjes en zijn we lekker gaan slapen. Hoewel het matras vrij dun was is de nachtrust goed verlopen. Ik was wel wat gekrompen maar na een paar keer goed uitrekken was dit weer verholpen. Na een heerlijk ontbijtje (met vers stokbrood) volgde de busreis naar Saigon / Ho Chi Minh Stad. Daar waren we rond de middag en zijn ons direct gaan opfrissen om vervolgens lekker te gaan lunchen. Daarna nog even heerlijk rond gestruind over twee bazaars en toen ben ik teruggegaan naar de hotelkamer om een dutje te doen. Een uurtje later kwam Claries ook en hebben we ons opgefrist voor het diner.

Daar zijn we nu net van terug en we liggen nog even te chillen op de hotelkamer. Morgenvroeg gaan we naar de Chu Ti tunnels, welbekend van de Vietnam Oorlog. Daarna gaan we waarschijnlijk nog even naar de schietbaan en sluiten we dit dagje oorlog af met het War Museum. Hier ben ik vooral benieuwd naar omdat dit museum de Vietnam Oorlog bekijkt vanuit een Aziatisch oogpunt en dus niet vanuit een Westers oogpunt. En daarna gaan we gelijk weer verder Vietnam in richting Nha Trang (weer een stranddagje dus).

Na anderhalve dag is het contrast met Cambodja gelijk duidelijk en groot. De rijstvelden zijn groen, de steden zijn schoon en de straten zijn af. In de laatste tien jaar is Vietnam van grootste rijstimporteur veranderd naar de tweede, grote rijstexporteur. Dat zegt feitelijk voldoende. Daarnaast is het regeringsbeleid (ondanks de communistische grondslag) opener naar de Westerse wereld en heeft de regering het beste voor met haar bevolking. En dat is het belangrijkste verschil met Cambodja. Dirk, een waardevolle aanvullig op jouw Aziatische reisavonturen. Dat weet ik zeker.

Dan hebben we nog iets anders te melden. Nadat we door Maxime enthousiast gemaakt waren voor Laos hebben we onszelf voorgenomen om ook dat land te gaan bezoeken. Na wat gesprekken met onze reisgenoten blijkt deze reis door te gaan naar Laos en terug naar Bangkok. We hebben het hier samen een aantal keer over gehad maar eigenlijk vonden we het te duur om de reis aan te vullen. Vanmiddag besloten we om niet op het aanbod van G-adventures in te gaan en het oude reisschema aan te houden.

Toen we het vliegticket van Hanoi naar Kuala Lumpur wilden boeken hadden we allebei onze twijfels of we er goed aan deden Laos over te slaan. We keken elkaar aan, sloten de laptop af en besloten toch de Laosreis bij te boeken. Of we helemaal met de groep mee terug reizen naar Bangkok weten we nog niet, maar Laos maken we in ieder geval af. Zodra we het uitgebreide reisschema hebben van de Laostrip zullen we dit langs deze weg communiceren.

Anderhalve reisdag en een middagje in Saigon en toch weer een aardig verslag geworden. Veel leesplezier!

Groetjes Wilbert en Claricia